Heinrich von Kleist
Niemiecki pisarz epoki romantyzmu.
Pochodził ze szlacheckiej rodziny.
W 1792 r. wstąpił do armii pruskiej i jako oficer brał udział w walkach z Francuzami. Doszedł do stopnia podporucznika, a w 1799 r. zrezygnował z kariery wojskowej i rozpoczął studia we Frankfurcie nad Odrą. Wkrótce zaręczył się z córką generała i porzucił studia, by zostać urzędnikiem. Po dwóch latach narzeczeństwo zostało jednak zerwane. Miało to związek z tym, że Kleist postanowił poświęcić się literaturze, przeprowadził się do Szwajcarii i zaczął pisać, głównieutwory dramatyczne i nowele. Zachorował na "melancholię", więc siostra zabrała go do Niemiec.
Rozbity dzban został wystawiony po raz pierwszy w Weimarze, w teatrze prowadzonym przez J.W. Goethego, i nie został dobrze przyjęty przez krytykę ani przez publiczność. Autor dokonał więc znacznych skrótów w ostatnich scenach sztuki, ale w druku zamieścił obie wersje. Kleist był też redaktorem pisma literackiego w Dreźnie, a następnie dziennika w Berlinie.
Od 1801 r. zgłębiał filozofię Kanta, a wnioski o niemożności poznania prawdy wstrząsnęły nim do tego stopnia, że zdecydował się popełnić samobójstwo. Zamiar swój wykonał wspólnie ze swoją śmiertelnie chorą znajomą.
Ur.
18 (lub 10) października 1777 we Frankfurcie nad Odrą
Zm.
21 listopada 1811 w Wannsee pod Berlinem
Najważniejsze dzieła:
Książę Homburg, Penthesilea, Rozbity dzban, Michał Kohlhaas, O teatrze marionetek
