Nooit eerder in de oorlogsgeschiedenis,' schreef Stalin aan Churchill, 'heeft zo'n onderneming plaatsgevonden.' Het was inderdaad verreweg de grootste vlootinvasie ooit vertoond. De deelnemers aan de invasie over Het Kanaal - soldaten, zeelieden, piloten - zullen het beeld nooit vergeten, net zo min als de verraste Duitse verdedigers aan de Normandische kust. De schaal van de onderneming en de nauwgezette planning waren zonder precedent, maar hoewel de bruggenhoofden relatief snel waren aangelegd, was de volgende fase van de strijd veel moeilijker dan verwacht. Het Normandische heggenlandschap was ideaal voor de verdediging, en de Duitsers, in het bijzonder de divisies van de Waffen-SS, vochten meedogenloos voor hun laatste kans.
Aan de hand van nooit eerder gebruikt materiaal uit meer dan dertig archieven in zes landen, laat Athony Beevor zien hoe de Britse, Canadese en Amerikaanse troepen verstikt raakten in gevechten waarvan de heftigheid die aan het Oostfront evenaarde.
Het aantal slachtoffers groeide, evenals de spanning tussen de leiders aan beide zijden. Franse burgers raakten ongewild verwikkeld in de gevechten en kregen groot leed te verduren. De vreugde om de bevrijding had daardoor een keerzijde. De oorlog in Noord-Frankrijk drukte niet alleen een stempel op een generatie, maar op een de hele naoorlogse wereld en had een beslissende invloed op de verhouding tussen Amerika en Europa.
