‘Ik besef nu pas hoe verdoofd ik altijd ben,’ verklaarde een van de deelnemers aan een experiment dat filosoof Hans Schnitzler sinds 2016 met zijn studenten doet: een digitale detox van een week. Inmiddels is, mede onder invloed van de coronacrisis, de gemiddelde schermtijd steeds verder gestegen, nemen de zorgen over de verslavende werking van een app als TikTok toe en woedt er een discussie over een landelijk smartphone-verbod op scholen.

Zijn we inderdaad allemaal in smartphone-zombies aan het veranderen? En als dat zo is, wat betekent dat dan precies? Worden we ongevoeliger, zijn we verslaafd, hebben we minder aandacht voor elkaar? Staat de smartphone eigenlijk nog wel ten dienste van ons, of staan wij ten dienste van de smartphone? Voor Digitale detox, een herziene uitgave van Kleine filosofie van de digitale onthouding, sprak Schnitzler met twintigers over hun detox-ervaring. Hun getuigenissen roepen fundamentele en ongemakkelijke vragen op over onze verhouding tot de schermwereld. Schnitzler neemt deze verhouding op filosofische wijze kritisch onder de loep.