In Een Conventionele Hotwife. 1 verkent Mia Graf de dunne grens tussen trouw en verlangen, tussen wat we tonen en wat we heimelijk voelen branden. Haar verhalen zijn modern, sensueel en geschreven in een vrouwelijke stem die fluistert, verleidt en onthult. Ze beschrijven niet enkel lichamen in beweging, maar ook de stille stormen van het hart: het schuldige genot, de spanning van het geheim, het onvermijdelijke moment waarop verlangen sterker blijkt dan gewoonte.

In het titelverhaal Een Conventionele Hotwife voelt Paul dat zijn huwelijk langzaam verschuift — niet door woorden, maar door kleding, blikken en stiltes. Zijn vrouw Kathy lijkt veranderd: haar nieuwe kleren, haar haastige gebaren, haar ontwijkende glimlach. Terwijl hij haar koffer in de auto tilt, vermoedt hij dat haar reis meer inhoudt dan een zakelijke vlucht. Het spel van vertrouwen en verleiding ontvouwt zich in de kleinste gebaren — in een rits die iets te ver omlaaggetrokken is, in een blik die net te lang blijft hangen.

"Ze bukte om de sokken op te rapen, haar lichaam strak in het zachte trainingspak.

De stof spande om haar heupen als een belofte.

Ik wist niet of ik haar wilde vasthouden — of haar laten gaan."

Met haar verfijnde, intieme toon maakt Mia Graf van elke scène een moment van geladen stilte, waarin liefde en lust in elkaar overvloeien.

Een bundel waarin elke vrouw een mysterie blijft — en elke aanraking een bekentenis wordt.