Als Willem volwassen is, vragen zijn ouders zich geregeld af of zij hem op een goede manier hebben opgevoed. Als kind was Willem graag alleen, als hij zelf speelde kon híj alle beslissingen nemen. Maar dat speelt hem in zijn latere leven parten.
Willem trouwt met Jenny. Ze hebben een goed huwelijk en hun geluk is compleet met de geboorte van hun kindje. Maar na een tijdje verlangt Jenny naar een tweede kind. Willem deelt dat verlangen niet. Integendeel. Hij wil alles houden zoals het is. Nog een kind betekent nog meer zorgen, en vooral ook: Jenny met nog meer personen delen. En dat wil hij niet.
Tegen zijn wil wordt Jenny toch zwanger. Willem is woedend. Zijn stem woog immers zwaarder dan die van zijn vrouw?
Het huwelijk komt in zwaar weer terecht en Jenny trekt bij haar ouders in. Is de breuk nog te lijmen?
