Ocktje maakt een documentaire over haar oom Wee, kruidenier in het door God en overheid vergeten noorden, en muurvast in de echt verbonden met Albertine. Oom Wee ontfermt zich immer over de lichamen van de talrijke zielen die in hun zware bestaan geen andere uitweg zagen dan in de put springen.
Wanneer de gasbel de grond doet beven en de horizon erboven verdwijnt achter uitgestrekte bossen windturbines, raakt onze vriendelijke man getergd. Zijn leven neemt een dramatische wending wanneer de Koerdische schone Tanya zich in het dorp vestigt.
De liefde voor God eindigt, zelfs Bach en Albertine wankelen. De vervoering die hem rest is de zweefmolen van Torriani met zijn parelmoer en bladgoud. Op de najaarskermis gaat het mis.