Voor het derde deel in onze reeks poëziebloemlezingen dook Marieke Lucas Rijneveld
diep in de natuurpoëzie. Hij kwam boven met de mooiste gedichten over het ons
omringende natuurschoon, maar ook met onheilspellende verzen. Want niets is zo
bedreigend voor de natuur als de mens die vergeten is dat hij daar zelf onderdeel van
uitmaakt. Rijneveld levert een bijzonder frisse en eigentijdse bloemlezing af, die zich
laat lezen als lofzang op de natuur en als poëtische wake-upcall voor een nederiger
omgang met diezelfde natuur.
