De historische romans die in de 19de eeuw werden geschreven zijn vrijwel altijd nogal omvangrijk. De schrijvers namen de tijd om plaatsen, personen en omstandigheden uitgebreid te beschrijven. Lezers van nu vinden dat langdradig. Jacob van Lennep schreef niet alleen historische romans, maar ook verhalen, "historische episoden" van veertig à honderd bladzijden. Deze verhalen werden later gebundeld in zijn reeks "Onze voorouders in verschillende taferelen geschetst". Deel 4 bevat 4 verhalen: "De gestoorde bruiloft" (over een inval van de Noormannen in het jaar 1000), "Ulrich de zanger" (over de naijver tussen Vlaardingen en Dordrecht, in het jaar 1048), "De Friese bouwmeester" (over de moeizame constructie van een kerk in de buurt van Utrecht, aan het einde van de 10de eeuw) en "De bedevaartganger" (in hetzelfde tijdvak en draaiend rond de erfopvolging van graaf Dirk V). Door hun beperkte lengte zijn deze verhalen de ideale manier om het talent van rasverteller Jacob van Lennep te leren kennen én appreciëren.
Jacob van Lennep (1802-1868) was een Nederlandse schrijver, dichter, taalkundige, advocaat en politicus. Hij was de belangrijkste 19de-eeuwse schrijver van Nederlandse historische romans. Zijn bekendste titels zijn "Elisabeth Musch" en "De roos van Dekama", allebei romans die belangrijke episodes uit de Nederlandse geschiedenis als achtergrond nemen. Van Lennep is ook de literatuurgeschiedenis ingegaan als de man die Multatuli’s "Max Havelaar" op de markt bracht, in een politiek afgezwakte versie, tot grote woede van de auteur.