Het was een schok te ontdekken dat Jax nog steeds zo belangrijk voor me was.
Tenslotte was hij niet meer dan vijf korte weken in mijn leven geweest. Nu, twee jaar later, was hij terug als een van de spelers in een deal die ik op het punt stond te sluiten. En mijn God, hij was geweldig! De kleur van zijn ogen was zo diepbruin dat ze wel zwart leken, en onder de volle wimpers school een blik die intens was... en meedogenloos.
Had ik al die tijd echt gedacht dat zijn ogen zacht en warm waren? Er was niets zachts aan Jackson Rutledge. Hij was genadeloos en hard als graniet.
Op dat moment begreep ik dat ik niets liever wilde dan het mysterie ontrafelen dat Jax voor me was. En het kon me niet schelen hoe hoog de prijs zou zijn die ik daarvoor moest betalen...
