Anoush : Hoe de Nederlandse Anoush Dastgir als jongste bondscoach ter wereld Afghanistan wist te herenigen

Hij is al bijna zijn hele leven op de vlucht als de Afghaanse Anoush Dastgir op tienjarige leeftijd met zijn familie in het Brabantse stadje Grave terechtkomt. Vol bravoure stort hij zich in zijn nieuwe leven, maar ontsnappen aan de oorlogstrauma’s uit zijn verleden en aan de verstikkende thuissituatie blijkt onmogelijk. Voetbal wordt een uitvlucht. Op zijn zestiende stopt hij met school om een profcarrière na te jagen. Aan zijn talent en doorzettingsvermogen ligt het niet. Vele clubs, blessures en teleurstellingen later waagt hij een laatste kans op succes. Hij leent geld en reist op goed geluk naar Dubai in de hoop voor het Afghaanse nationale elftal geselecteerd te worden. Dat lukt, maar de dingen lopen wederom anders dan gepland. Twintig jaar nadat zijn familie Afghanistan ontvluchtte reist Anoush af naar een land in chaos. Niet als speler, maar als bondscoach van het nationale voetbalelftal. Zijn missie: Afghanistan weer hoop geven, het volk verbinden en het team voor het eerst in de geschiedenis kwalificeren voor de Azië Cup. Maar niet iedereen is blij met zijn aanstelling, de politiek blijkt een corrupt wespennest en de taliban staan op het punt de macht weer te grijpen.