Tussen alledaagse sudoku's en ondergelopen woonwijken ontvouwt zich een stem die fluistert van wat komen gaat. Een bundel die het onzegbare in beelden vangt.
In 'De blanke gave' word je ondergedompeld in een wereld waar het water oprukt, moeders hun kinderen op het droge slepen en geliefden verdwijnen. De IKEA loopt onder en de A2 verandert in een heel kalm, groot kanaal: ‘op de tekentafel rust een atlas/ alvast atlantisblauw gekrast.’
Want wat kun je met een land waarin de krant niet meer is ‘dan een sudoku met wat foto’s eromheen’, en er achter iedere voordeur geheimen schuilgaan? Dat vraagt om antwoorden. Want ‘de doden groeien met je mee. We noemen het pas afgesloten/ als we er niet meer bij kunnen’. Een bundel vol heldere taal, ontroerende beelden en krachtige gedichten.
