De jaren zijn momentopnames, te vergelijken met herinneringen aan ons eigen leven: er zijn jaren die eruit springen, waarvan we ons hele periodes voor de geest kunnen halen, als bergtoppen in de verte. Daartussen liggen de mistige dalen van de jaren die vergeten zijn.
In een serie schetsen, van 1880 tot de jaren dertig, verweeft Virginia Woolf de geschiedenis van de familie Pargiter met gebeurtenissen uit de wereldgeschiedenis: de Boerenoorlog, de Eerste Wereldoorlog, de suffragettebeweging, de Ierse kwestie, India en het kolonialisme, de benzinemotor die het paard verdrong, elektrisch licht dat de gaslamp verving, de avant-garde, de nieuwe atoomtheorie. De jaren is een prachtig geschreven reeks portretten van een familie, tegen de achtergrond van een samenleving die je voor je ogen ziet veranderen.
Bij Woolf is de geschiedenis geen continuüm. Ze vervlecht het publieke met het persoonlijke en zoekt naar de essentie van het verleden, met de beleefde tijd en de herinnering als rode draad. Net als bij Tolstoi en Proust gaat het niet alleen over de lotgevallen van een familie, maar ook over geschiedenis en herinnering.
Virginia Woolfs op één na laatste roman The Years verscheen in 1937 in Engeland en de Verenigde Staten. Het is haar enige titel die de bestsellerlijst van The New York Times haalde. Nu verschijnt de eerste Nederlandse vertaling.
