Als Dolfje wakker wordt, is het donker. De maan schijnt in zijn kamer. Het is een bijzondere nacht. Zeven, denkt Dolfje. Eindelijk ben ik zeven jaar. Dan schrikt hij zich rot. Hij ziet opeens overal haar. Zijn handen en voeten zijn poten geworden. En hij heeft een staart. Dan komt Timmie binnen. 'Ik wil dit niet,' gromt Dolfje. 'Misschien gaat het vanzelf wel over,' zegt Timmie. 'Jij hebt makkelijk praten,' gromt Dolfje. 'En als het niet overgaat? Wat dan?'
Paul van Loon: al 10 x bekroond door de Nederlandse Kinderjury.
Eva
22/09/2024
Heel leuk ha ha ha hi hi zeg ik moet aan een lietje denken dit lietje hi hi ha ha ha ken je oma oma woont in een oud huis oma maak viese soep en stinkt soms naar een beetje poep ik ken er nog 1 ik heb grote schrik want mama s buik is dik maar ik ben Eva van Heukelom en ik vind het een heel leuk hoor echt waar hoor
Dimayro
05/02/2024
ik hou er van zo’n leuk boek terwijl ik boeken niet eens leuk vin Doei
Kirstin
16/10/2022
Hartstikke leuk boek om voor te lezen met een mooie mix van spanning, avontuur en humor :-).
To write a review you need to download the app