Een jonge vrouw zet haar eigen dood in scène om aan haar familie te ontsnappen. Na jaren van sociale ketenen wil ze breken met de rol van vrouw, moeder en minnares: ze weigert nog langer een leven te leiden dat door anderen wordt gedicteerd.
Jaren later keert Elisabeth terug naar het huis dat ze ooit verliet. Oude foto's brengen herinneringen terug: een zomer op het platteland, haar ervaringen op de nonnenschool, een liefdesrelatie op het werk, het huwelijksleven in de middenklasse en het tweede huwelijk van haar man met haar vriendin Käthe. Deze herinneringen onthullen haar tweestrijd: ooit verkoos ze vrijheid en onafhankelijkheid boven bescherming, toch verlangde ze haar hele leven naar genegenheid, warmte en veiligheid. In plaats van een voortkabbelend 'geluk' koos ze voor 'een handvol leven'.
Een handvol leven, gepubliceerd in 1955, is een bijzonder eigentijds portret van een vrouw die weigert de haar toegewezen rol te aanvaarden en besluit haar man en kind achter te laten op zoek naar vrijheid.
