Ezechiël 40-48 vormt het fascinerende slotvisioen van het boek
Ezechiël. De profeet beschrijft een nieuwe toekomst voor Israël
na de ballingschap. Er zal een nieuwe tempel komen waarin de
Heerlijkheid van de HEERE komt wonen om voor altijd te midden
van Israël te blijven. Naast deze nieuwe tempel (met een
nieuwe eredienst) wordt gesproken over een nieuwe stad en een
nieuwe leider (vorst). Het land Israël krijgt nieuwe grenzen en
wordt opnieuw verdeeld onder de twaalf stammen.
Dit visioen is niet alleen intrigerend, maar roept ook veel vragen
op. Vanwaar deze zeer concrete en gedetailleerde beschrijving?
Waarop heeft dit visioen betrekking? Verlegenheid met dit visioen
is er vooral vanuit christelijk standpunt. Welke betekenis heeft
bijvoorbeeld de nieuwe offerdienst die Ezechiël verkondigt bezien
vanuit het afdoende offer dat Christus bracht aan het kruis?
Het is dan ook niet vreemd dat dit visioen in de theologie en prediking
niet veel aandacht gekregen heeft, behalve binnen dispensationalistische
kringen. Deze studie gaat in op de strekking en
relevantie van dit Bijbelgedeelte binnen de christelijke theologie.
De auteur zoekt vanuit de exegese, de Bijbelse en systematische
theologie en in gesprek met de eeuwenlange joodse en christelijke
uitlegtraditie naar een verantwoorde leesmethode.
A.J. van den Herik is geboren in 1966, studeerde theologie aan
de Universiteit Utrecht en is vanaf 1995 hervormd predikant
(nu binnen de PKN) in achtereenvolgens Moordrecht (deelgemeente
Bethel) (1995-2000), Oene (2000-2006), Hoevelaken
(2006-2010) en Moerkapelle (2010-heden). Hij is medeauteur
van de catechesemethode Leren om te Leven en schreef de monografie:
Gereformeerd en... toch hervormd (over ds. J.J. Knap Czn.,
1999).
