'Toon heeft me met z'n kleine versjes geleerd te genieten van iets dat zomaar gebeurt. Vogelvoetjes in de sneeuw. Een straal zonlicht op een verder grijze dag. Een ballon. Bloemen in het gras. Een zoen als je 'm niet verwacht. Een glimlach van een vreemde. Chocolaatjes in een trommeltje. Allemaal van die kleine dingen die je zo onopgemerkt als wat kan laten, maar waar we als mensen eigenlijk voor leven.'
- Uit het woord vooraf van Lars van der Werf
De verzen van Toon Hermans behoren tot de culturele canon van de Lage Landen. Ook vandaag worden ze veel gelezen. In 1983 verzamelde Toon zelf al meer dan 450 versjes in het Groot Versjesboek, onderverdeeld in rubrieken met titels als 'Mensen', 'Dieren', 'Natuur' en 'Tijdsbeeld'. Het werd zijn meest populaire bundel ooit.
