'Het doden van een mens is niet het verdedigen van een doctrine, het is het doden van een mens.' Sebastian Castellio schreef dit in 1553; de aanleiding voor zijn verzuchting was de dood van Miguel Serveto (of Michel Servet), die in hetzelfde jaar onder auspici van Calvijn in Gen levend was verbrand. Guus Kuijer laat zien dat Castellio geen uitzondering was: in alle tijden zijn er mensen geweest die er humane opvattingen op nahielden, niet iedereen is zo fanatiek dat hij de leer boven het leven stelt. In een ingenieus vlechtwerk van betoog, geschiedverhaal en biografie geeft Guus Kuijer aan de hand van Servets leven een beeld van de godsdiensttwisten in de zestiende eeuw, en vervolgens houdt hij een hartstochtelijk pleidooi voor tolerantie.
Als noodzakelijke voorwaarde voor die tolerantie wijst hij de scheiding aan van kerk en staat: 'Christenen en moslims zijn meer aan elkaar verwant dan aan de seculiere wereld. Op een dag zullen ze zich verenigen en de waardigheid van de mens uit hem knijpen zoals je een tube tandpasta leeg knijpt.'
Guus Kuijer (1942) is een van de bekendste en meest gelauwerde kinderboekenschrijvers van Nederland. In 2005 ontving hij de Gouden Griffel voor Het boek van alle dingen. Zijn meest recente boek, Hoe een klein rotgodje God vermoordde, beleefde in een korte tijd drie herdrukken.
Over Hoe een klein rotgodje God vermoordde:
'een uitermate prikkelend boek, dat je ouderwets doet wippen op je stoel' Leeuwarder Courant
'Jammer dat Guus Kuijer niet meedoet aan de preekwedstrijd van Trouw. Met zijn vertoog over Job, Ka en Abel of het offer van Abraham zou hij op z' n sloffen de finale hebben gehaald.' Trouw
