Koos Terpstra verzint in Het eiland zijn eigen jeugd tot het een jeugd is die hem bevalt. Zo onstaat een verzonnen familiegeschiedenis op een eiland waar alles mogelijk is.
Waar begin je een zoektocht naar je jeugd? Wat is belangrijk? Hoe betrouwbaar zijn herinneringen? Een man gaat op zoek naar zijn jeugd op het eiland Texel. De enige zekerheid die hij heeft is dat het eiland het eiland was en is: waar de zee begint kun je niet verder, waar de zee begint houdt het eiland op. Hij reist van heden naar verleden en terug, puzzelend en fantaserend. Een familiegeschiedenis, een herinnering, een anekdote, een ontmoeting, een historisch feit of een reunie; telkens vindt hij een nieuwe invalshoek, telkens vindt hij een nieuwe waarheid, en langzaam bouwt het verhaal zich op.
Het eiland is wervelende biografische zoektocht waarin wij meer en meer van onszelf zullen herkennen.
'Een van de beste boeken die ik ooit las.' – Antoinnette Scheulderman
'Een prachtig boek. In één ruk uitgelezen.' - Jochem Meyer
'Ik had het zelf niet beter konden formuleren.' - Erik van Muiswinkel
‘Zo mooi dat ik langzaam lees, anders is het uit. Het ontroert, zet je aan het denken, doet je denken aan momenten uit je leven waar je al lang niet meer aan terug hebt gedacht. Het is gewoon n pracht boek.’ – Oda Spelbos
‘Wat een prachtig boek is dit!’ – Nhung Dam
