Ze volgt de strepen op het midden van de weg. Een spoor het donker in. Als hij haar komt halen, zal hij haar zien in het licht van de koplampen.
Als hij niet komt: ook goed. De kunst van het weglopen: altijd rechtdoor blijven gaan.
Liesbeth schrijft. Haar hoofdpersoon If (Ifigenia) voelt zich alleen en onbegrepen. Bij vrienden thuis ziet ze hoe het óók kan: ouders die opblijven tot je veilig thuis bent, een moeder die condooms voor je koopt. Ouders die er voor je zijn. En haar vriendje Giovanni? If heeft voor hem gekozen, maar passen ze wel bij elkaar? Hoop en wanhoop – If kan ze niet uit elkaar houden. Ze loopt de donkere nacht in en wacht. Hoe laat Liesbeth dit verhaal eindigen?
De pers over Lydia Rood:
‘Lydia Rood schittert als ze het zichzelf en haar hoofdpersoon moeilijk maakt. Dan schrijft ze rauw, eerlijk en onweerstaanbaar.’
THOMAS DE VEEN IN NRC HANDELSBLAD
‘Waar haar collega-jongerenauteurs niet durven of kunnen komen, daar gaat zij: zinderend,opwindend, geestig. Meer van dit, alsjeblieft.’
PJOTR VAN LENTEREN IN DE VOLKSKRANT
