In haar memoir Je zou het hier schitterend kunnen maken verkent dichter Maggie Smith het uiteenvallen van haar huwelijk en haar hernieuwde toewijding aan zichzelf. Smith verweeft momentopnames uit haar dagelijks leven met mijmeringen over geheimen, woede en vergeving, en komt tot de kern van het vertellen zelf.
Dit boek werpt een onbevreesde blik op het leven en op de verhalen die we al levend schrijven. Op de felle en voortdurende liefde van een moeder voor haar kinderen en de eigenliefde van een vrouw. Met een dichtersaandacht voor taal onthult ze hoe we, in de nasleep van verlies, onze kracht kunnen ontdekken en iets nieuws kunnen maken. Iets schitterends.
