Als de vrijgevochten, stadse Tennessee naar het platteland verhuist, raakt ze geïntrigeerd door haar klasgenoot Lydia, die in alles haar tegenpool is. Lydia is lid van een besloten, streng-christelijke geloofsgemeenschap, draagt ouderwetse kleding en mag niet omgaan met mensen van buiten de kerk. Toch worden de meiden vriendinnen. Door Tennessee leert Lydia het leven buiten de sekte kennen en begint ze zich af te zetten tegen de benauwende leefregels van haar geloof. Dan ontdekt ze dat haar ouders haar willen laten trouwen met een man die ze amper kent. Lydia komt voor een zware keuze te staan. Want als ze weigert en met Tennessees hulp de sekte verlaat, zal haar familie niets meer van haar willen weten. Een bijzonder boek over vriendschap tussen twee werelden. Ik kijk Lydia na. Ze loopt een beetje krom en kijkt naar de grond, alsof ze de groepjes jeugd ongezien hoopt te passeren. Natuurlijk wordt ze aangegaapt. Ze moet toch zelf ook weten dat ze qua kleding en haar ontzettend uit de toon valt. Ik kan me niet voorstellen dat ze haar kleren mooi vindt. Een diep gevoel van medeleven welt in me op. Uit haar hele lichaamshouding blijkt hoe ellendig ze zich voelt. Ik voel een brok in mijn keel. Hoe vaak heb ik me niet precies zo gevoeld?