Wat krijg je als je schrijvers carte blanche geeft, zo tussen crises in? Welke lijn is er te zien in zo'n variëteit? Herijking. Vrijwel alle verhalen, essays en gedichten in dit nummer lijken daarmee bezig te zijn: die sfeer van na iets stormachtigs om je heen kijken, de brokstukken opruimen, en alles een nieuwe plek en betekenis geven. We wachten op het telefoontje na het eindexamen, op het uitvallen van een pacemaker, het invallen van een lockdown, het wegvallen van de stilte. Waar staan we nu? Wat is er veranderd? Wat bleef? En kunnen we nu dan eindelijk de zon tegemoet en openbarsten als knoppen?
Maar misschien gaat alle literatuur wel over dat stilstaan, om je heen kijken en je opnieuw verhouden tot de wereld om je heen – of gaat in elk geval lezen daarover. Dus lees, over de storm en de zon, bij Basje Boer, Gilles van der Loo, Robin Goudsmit, Sarah Hall (vertaling Karina van Santen en Martine Vosmaer), Karoline Brændjord (vertaling Liesbeth Huijer), Hannah Chris Lomans, Maureen Ghazal, Bibi Dumon Tak, Mariëtte Baarda, Martijn Simons en Naomi Rebekka Boekwijt.
