In haar memoir Sociopaat beschrijft Patric Gagne hoe ze al sinds haar kinderjaren voelt dat ze anders is: ze kent vrijwel geen angst, schuldgevoel of empathie. Eigenlijk voelt ze niets, tenzij ze steelt, inbreekt of zelfs geweld gebruikt. Later ontdekt ze dat er een woord is voor mensen zoals zij: sociopaat. Maar hoewel ze zich meteen herkent in de officie?le beschrijving daarvan, ziet ze ook direct dat dit niet het hele verhaal is. Ze heeft haar leven uitgestippeld, hechte relaties en vriendschappen opgebouwd, en doet (meestal) haar best om te vermijden dat ze anderen pijn doet.
Terwijl ze probeert om haar duistere impulsen te onderdrukken en ondertussen een stabiel, liefdevol gezinsleven op te bouwen, vraagt ze zich af hoe sociopaten een plek kunnen vinden in de maatschappij. En komt ze daarachter voordat ze zelf te ver gaat?
In Sociopaat vertelt Gagne meedogenloos eerlijk over haar leven, geeft ze een fascinerend kijkje in haar brein e?n wil ze bewijzen dat de miljoenen mensen die haar diagnose delen niet per definitie monsters zijn.
Brenda
15/12/2024
Ik vind het interessant maar het duurt allemaal wel erg lang. Zoveel details. Ik ben nu op de helft maar ik weet niet of ik het volhou. Patric irriteert me meer en meer. Het lijkt me heel moeilijk om een sociopaat te zijn maar haar egoïsme en arrogantie is vermoeiend en saai! Toch heb ik het uitgelezen en ik denk dat dit voor sociopaten een fijn boek is. Ik heb respect voor de schrijfster die hard werkt aan zichzelf. Zelf ben ik high sensitive en dat is ook echt niet makkelijk. Mensen zoals Patric vind ik erg moelijk in de omgang maar ik begrijp ze nu wel beter door dit boek. Al vind ik voor iemand die zo weinig voelt dat ze wel van heel veel mensen houdt zoals ze in het nawoord zegt. Hoe dan?
moon
02/12/2024
Goed geschreven
To write a review you need to download the app