In dit essay staat Wouter ter Braake stil bij ouder worden, vanuit vragen als âWat zijn verbanden tussen mensbeelden en ideeĂŤn over ouder worden?â Hij ontdekte dat Zinvol ouder worden en zin in oud zijn alles te maken heeft met de vraag naar zin en betekenis van het zijn.
Betekenisgeving raakt traditioneel aan de ânutsbenaderingâ van de mens. Nut is een cultureel bepaald idee. Wat als we de nutsbenadering overstijgen en deze herdefiniĂŤren in de vraag naar betekenis, naar de vraag welke betekenis men geeft aan het eigen leven (in elke levensfase)? In de vraag naar betekenisgeving komen een aantal draden samen: die van nadenken over ouderdom, nadenken over sterfelijkheid en sterven ĂŠn tegelijkertijd nadenken over de zin van het leven zelf.
De natuur oogt stoerâ¨De wind waait zacht verkoelendâ¨en prijst het levenâ¨â¨De geest van zijn en niet zijnâ¨fluistert over sterflijkheid