Boot wordt in een park aangesproken door een vrouw die beweert een bijzondere gave te hebben, die zij in dienst wil stellen van de mensheid. Haar sprookjesachtige verslag laat Boot niet onberoerd. Nadat hij zijn kompaan Van Dijk over zijn ontmoeting heeft verteld, beginnen zij als willoze werktuigen een serie gewelddadige afrekeningen.

De beeldverhalen Boot & Van Dijk van Kees Sparreboom zijn geschreven en getekend met een knipoog naar het werk van Alfred Mazure, de geestelijk vader van stripheld Dick Bos in de jaren veertig en vijftig. Boot en Van Dijk zijn onafscheidelijke vrienden. Boot is het type correcte man, Van Dijk neemt het dikwijls niet te nauw. Dit vormt echter geen belemmering voor een volmaakte samenwerking bij het opruimen van de obstakels die zij op hun pad tegenkomen. De dialogen zijn kort en krachtig en het recht zegeviert in elk deel.