Paul van Tongeren (1950), studeerde theologie en filosofie in Utrecht en Leuven. Hij promoveerde in Leuven op een proefschrift over de moraal van Nietzsches moraalkritiek. Hij is sinds 1993 gewoon hoogleraar wijsgerige ethiek aan de faculteit der wijsbegeerte van de Radboud Universiteit. Sinds 2002 is hij bovendien buitengewoon hoogleraar ethiek aan het Hoger Instituut voor Wijsbegeerte van de KU Leuven. Sinds 2006 is hij wetenschappelijk directeur van het Centrum voor Ethiek van de RU Nijmegen.

Hij is vooral werkzaam op het gebied van het Nietzsche-onderzoek en op dat van de fundamentele wijsgerige ethiek en haar geschiedenis. Recente publicaties zijn Nietzsche-Wörterbuch (deel, I 2004), Deugdelijk leven. Een inleiding in de deugdethiek (Amsterdam: SUN, derde druk 2006), Over het verstrijken van de tijd (Nijmegen: Valkhof Pers, vierde druk 2007), Geluk, deugd, plicht, keuze; acht colleges over de geschiedenis van de ethiek (luisterboek, 2007)