Samar Yazbek legde de aangrijpende verhalen vast van gewone burgers in Gaza, die getuige waren van wat de geschiedenis zich misschien ooit zal herinneren als een van de meest wrede oorlogen van onze tijd. Hun verhalen onthullen een nachtmerrie vol gruwelen: van drones en bommen met verarmd uranium tot exploderende vaten en hongersnood.

De overlevenden beschrijven een realiteit waarin mensen als prooi worden opgejaagd en vluchten door de openluchtgevangenis die de Gazastrook is geworden. Iedere overlevende heeft een onvoorstelbaar verlies geleden - huizen verwoest, dierbaren verdwenen, ledematen weggevaagd. Velen zijn behandeld in ziekenhuizen die werden aangevallen door Israëlische raketten, en waren getuige van de vernietiging van cruciale zorginstellingen. Yazbek illustreert de verschrikkelijke gevolgen van deze verwoesting: door gebrek aan medicijnen, bedden en basisvoorzieningen zijn ze symbool geworden voor de hel die de slachtoffers doorstaan.

Ondanks alles blijven de overlevenden, te midden van de tragedie, vastberaden om hun verhalen te delen. Ze klampen zich

vast aan de hoop dat hun stemmen weerklank zullen vinden, dat de wereld zal luisteren en dat ze ooit naar huis kunnen

terugkeren om hun leven weer op te bouwen.