Het is zomer 1989. Augustus woont aan een straat tussen de weilanden en het bos. Haar vader is vertrokken op zoek naar een leven dat beter bij hem past. Haar moeder weigert te geloven dat hij nooit meer terugkomt. Augustus houdt zich vast aan verhalen die ze hoort en verhalen die ze verzint.
Augustus bereidt een spreekbeurt voor, over 'De duivelsverzen' van Salman Rushdie. Op televisie ziet ze dat het boek wordt verbrand. Vragen dringen zich op, zoals; wat is de kracht van het geschreven woord? Waarom moeten moeders altijd meubels verplaatsen en is het waar dat Rushdie zich schuilhoudt in de schuur achter in de tuin?
Voor de zekerheid zet Augustus elke dag een bord eten voor hem neer.
Het wordt heter en heter, de meisjes worden langer en dunner.
'Altijd Augustus' is een kleine, schitterende vertelling waarin de scheuren van een maatschappij die zich vervolmaakt waant, pijnlijk zichtbaar worden.
Barnas biedt met een ingetogen stijl een overrompelend verhaal over de kantelende wereld van Augustus.
'Een eigenzinnige stijl is de kracht van Maria Barnas.' - De Volkskrant
