In het Franse huis waar ze voor het tweede jaar ‘tijdelijk’ verblijven, ver weg van hun appartement in Sint-Petersburg, komt Pieter Waterdrinker op een middag het manuscript tegen van een kookboek waaraan zijn vrouw Julia ooit was begonnen: Koken in de Tsjaikovskistraat, met onder andere recepten van haar Russische grootmoeder. Direct na de inval van Rusland in Oekraïne was Julia met het schrijven van het boek gestopt. Want wie wil er nu nog – tegen de achtergrond van de gruwelijke oorlog in Oekraïne – een kookboek lezen van een Russin?
Terwijl Waterdrinker herinneringen ophaalt aan zijn eigen horecaverleden en vertelt over de omzwervingen met zijn vrouw in Frankrijk, probeert hij haar tevens aan te sporen om toch met het kookboek door te gaan. Als baken van hoop. Opdat de oorlog snel stopt en ze weer naar Sint-Petersburg kunnen terugkeren. De vrede van de mens gaat immers ook door de maag.
