"Ze komen eraan!" gromde Leslie Morgan grimmig tussen haar tanden.
Instinctief was het hem duidelijk dat niets anders dan de dood aan de horizon opdoemde. En er was geen ontsnappen aan... Leslie vernauwde zijn ogen en zag een groep ruiters naderen over de heuvelrug in de verte.
Er waren bijna twee dozijn mannen, allemaal tot de tanden bewapend. Sommigen hadden hun geweren al uit de leren kisten gehaald die ze aan hun zadels hadden bevestigd.
Ze kunnen niet wachten om ons neer te schieten, ging het bitter door Leslie Morgans hoofd. Zijn hand ging onwillekeurig naar de revolver die in de holster aan zijn zijde hing.
"Als ik dit goed lees, is dat Dan Garth zelf verderop!", hoorde Leslie de stem van zijn jongere broer Ray, die zijn geweer stevig vasthield.
Leslie Morgan knikte.
"Ja, je hebt gelijk. En ik zie het pittige gezicht van Jesse Shaw ook."
"Ik zal het mama en papa laten weten," zei Ray.
Leslie knikte.
"Doe dat."
Ray aarzelde nog steeds en Leslie Morgan draaide zijn hoofd een beetje.
"Wat nog meer?"
"Denk je dat het deze keer tot een gevecht komt, Les?"
"Daar lijkt het zeker op."
Vanaf het begin hadden Garth en Shaw geprobeerd om de Morgans uit de omgeving van Amarillo te verdrijven, maar ze waren taai en hadden tot nu toe alles weerstaan waarmee ze waren gepest.
