Een vergeten crisis uit 1924: hoe hebzucht bankiers verblindde en de staat moest redden. Een waarschuwing uit het verleden die we te snel vergaten.
‘Vasthouden!’ Het is 30 juni 1924 en minister van Financiën Hendrik Colijn aarzelt geen moment wanneer de grootste bank van het land op omvallen staat. De Rotterdamsche Bankvereeniging, een van de banken die later in ABN Amro zijn opgegaan, moet overeind gehouden worden. Pers, politiek en publiek reageren hevig verontwaardigd: jarenlang zijn er miljoenenwinsten verdeeld onder directie en aandeelhouders en nu is er plotseling gemeenschapsgeld nodig. Hoe is het zover gekomen?
Lodewijk Petram neemt de lezer mee naar de oververhitte jaren na het einde van de Eerste Wereldoorlog. Hij geeft een scherp beeld van de verstikkende wedloop waarin de banken verwikkeld raken en portretteert op prachtige wijze de excentrieke hoofdfiguren van de crisis: de overambitieuze en naïeve bankier Westerman, de sluwe zakenman Kröller en de kordate minister Colijn.
De gelijkenis met het recente verleden is verbluffend en daarmee ook verontrustend, temeer omdat er in de jaren twintig geen maatregelen worden genomen om herhaling te voorkomen doordat de herinnering aan de crisis razendsnel vervaagt. Lodewijk Petram haalt deze vergeten bankencrisis met ongekende verve naar boven.
