Carry van Bruggen werd geboren in Zaandam, als een van de zestien kinderen in een joods-orthodox gezin. In "Vier jaargetijden" is haar jonge zelf aan het woord en geeft ons een beeld van het Joodse familieleven aan het begin van de 20ste eeuw in een klein stadje in Noord-Holland. De vertelster staat nog met één been in het kinderleven, één been in de volwassenheid. Hoe scherp ze ook observeert, die tweespalt doet haar geregeld struikelen. Misschien wel Carry van Bruggens meest intieme boek.
Carry van Bruggen (schrijversnaam van de Joods-Nederlandse Carolina Lea de Haan, 1881-1932) was de zus van Jacob Israël de Haan, schrijver van "Pijpelijntjes", een van de eerste Nederlandse romans waarin homoseksualiteit openlijk werd beschreven. Net als haar broer ging Van Bruggen geen controversieel thema uit de weg. In haar romans en pamfletten ging ze elk dogmatisme te lijf. Ze was de enige vrouwelijke auteur uit haar tijd die door collega’s en critici au sérieux werd genomen. Ze woonde een tijdlang in Nederlands-Indië met haar eerste man. Haar bekendste romans zijn "Eva" en "Een coquette vrouw". Ze schreef ook non-fictie, met als bekendste titels "Prometheus" en "Hedendaagsch fetischisme". Haar werk raakte in de vergetelheid, maar werd in de jaren 1970 herontdekt door de feministische beweging.