Gerrit Jan van der Veen kan het niet verdragen dat de Joden in Nederland als beesten door de Duitsers worden behandeld. Hij moét zich verzetten. Bang is hij niet. Als jonge man is hij eens in z'n eentje naar een olietanker gezwommen die in brand stond, heeft de brand geblust en het schip gered.
Er is veel te doen in bezet Nederland. Behalve de Joden zijn er no zoveel anderen die hulp moeten hebben: mensen die in Duitsland moeten werken en niet willen, onderduikers, verzetsstrijders. Van der Veen voert verschillende overvallen uit. Op klaarlichte dag overvalt hij een gebouw waarin persoonsbewijzen worden bewaard. Hij rooft er duizenden weg. Maar het allerstoutste staaltje is zijn overval op de Weteringschans, de zwaarst bewaakte gevangenis van Nederland.