Er was eens een boek vol prachtige verhalen
over prinsessen die hun leven eindelijk zelf mogen bepalen.
Geen van hen wanhopig, stil of naar een prins op zoek,
prinsessen doen lekker wat ze willen in dit sprookjesboek.
Ariël wil geen ballet, maar liever waterpolo doen.
Doornroosje is veel te moe voor een ongevraagde zoen.
Wist je dat Rapunzel haar lange haren soms best haat?
En het Beest van Belle is misschien wel om een goede reden kwaad.
Dit boek toont aan meisjes, jongens, iedereen die het leest
dat prinsessen altijd zelf de helden van het sprookje zijn geweest.
Ze spelen de hoofdrol in hun verhaal, dat soms groot is en soms klein.
Niet zoals ze waren, maar zoals ze kunnen zijn.
