Vlak voordat haar moeder haar laatste adem uitblies, fluisterde ze Beulah een naam toe.

Portia Van Allan was niet iemand van wie Beulah zou hebben vermoed dat haar moeder - liefdevol en zorgzaam - haar kende. Portia was het tegenovergestelde: rijk, egocentrisch, en wreed.

Als Portia's zoon thuiskomt om de zomer bij haar door te brengen, ontdekt Beulah dat het niet Portia is die de lakens uitdeelt. Het is haar huis niet meer, want haar overleden man heeft haar met niets achtergelaten. Hun zoon heeft alles gekregen en hij lijkt zijn moeder niet echt te mogen.

Jasper Van Allan begrijpt niet waarom zijn moeder een jonge, knappe blondine heeft ingehuurd om het huishouden te doen. Jasper valt al snel voor Beulah's zachte persoonlijkheid en prachtige figuur, tot de leugens en de duistere geheimen zich openbaren en de lijken uit de kast van de Van Allans vallen en Beulah niets anders kan doen dan voor zichzelf kiezen...