Het zorgstelsel houdt Nederlanders bezig. We zijn trots
op de hoge scores op internationale ranglijsten en
bezorgd over de kwaliteit van onze verpleeghuizen. Maar
we zijn ook boos als de zorgkosten steeds hoger worden
en de wachtlijsten steeds langer. De betaalbaarheid
van de verzorgingsstaat, de houdbaarheid van solidariteit:
al deze grote politieke thema’s komen samen in het
zorgstelsel. En niet voor het eerst: al sinds de opkomst van de naoorlogse
verzorgingsstaat zijn verhitte discussies gevoerd tussen artsen,
politici en opiniemakers over de organisatie van de zorg.
Het onafhankelijkheidssyndroom laat zien hoe de Nederlandse verzorgingsstaat
tot stand kwam. Het was een voortdurende zoektocht naar
de juiste balans tussen rechten en verantwoordelijkheden. Hoe die
balans ook uitviel, voortdurend was het streven de emancipatie en onafhankelijkheid
van patiënten. Maar nu blijkt dat de nieuwe structuur van
de gezondheidszorg talloze financiële en organisatorische problemen
veroorzaakt, is de grote vraag: hoeveel onafhankelijkheid kan een patiënt
eigenlijk verdragen?