In 1998 vierde de Nederlandse sectie van de katholieke

vredesbeweging Pax Christi haar vijftigjarig jubileum.

De stemming was bedrukt, de beweging leek over haar

hoogtepunt heen te zijn. Na een lange aanloop was in

de jaren tachtig samen met het Interkerkelijk Vredesberaad

een grootschalige actie tegen de plaatsing in Nederland

van achtenveertig kruisraketten op touw gezet. De

actie bracht honderdduizenden mensen op de been en was volgens velen

het hoogtepunt van het Nederlandse vredeswerk.

In dit boek plaats historicus Maarten van den Bos de geschiedenis

van Pax Christi Nederland in een bredere context. Na een moeizame

start verwierf Pax Christi al snel een vooraanstaande positie binnen

katholiek Nederland, dat zelf ook volop in beweging was. Hierop volgde

de succesvolle mobilisatie van een brede achterban in de jaren tachtig,

de teleurstelling over het uitblijven van nieuw succes in de jaren negentig

en de heroriëntatie die uiteindelijk leidde tot het afschudden van haar

katholieke veren in het nieuwe millennium.

Dit boek is niet alleen een geschiedenis van de Nederlandse kerkelijke

vredesbeweging, maar laat ook zien in hoeverre religie en politiek

in naoorlogs Nederland nog altijd met elkaar verstrengelde werelden

waren.