Begin jaren tachtig wordt politiek gevangene Stefan, lid van de Rote Armee Fraktion (RAF), tot levenslang veroordeeld. Twintig jaar later besluit het gerechtshof hem op voorwaarden in vrijheid te stellen. Hij mag Duitsland niet verlaten, maar vlucht naar België om op zoek te gaan naar Vera, een verwaarloosde liefde. Tijdens de tocht, op de hielen gezeten door de politie, overdenkt Stefan zijn leven.
Johanna Spaey laat op weergaloze wijze zien hoe een doorsneegeschiedenisleraar zich ontwikkelt tot een man die vanuit politieke overtuiging aanslagen pleegt, niet terugschrikt voor moord, maar nog steeds mens is.
