Een uitdagend pleidooi om meer kwetsbaarheid toe te laten in onze maatschappij Eerst een mossel van de chef voor Steven, dan een mossel met look voor zichzelf. Pierre wisselt af, want hij heeft zelf ook honger. Maar het gaat aardig. Eén mossel van de chef is tot bij de buren van tafel twaalf gevlogen, maar die konden er gelukkig om lachen. Alleen het kwijldoekje rond Stevens nek durft Pierre niet aan te raken. Hij gebruikt zijn servet in de plaats. Isabelle kijkt vertederd toe. Ze weet niet wat er met haar vader is gebeurd, maar ze had nooit verwacht dat ze dit nog zou mogen aanschouwen. Haar liefdesverdriet en het proces zijn even helemaal weg. Ze wil dit moment vasthouden. Ze zou een foto willen nemen, maar wil het haar vader ook niet té ongemakkelijk maken. Ze kan maar beter doen alsof ze 't gewoon normaal vindt.
Als de kat het voor het zeggen had
Liesbeth Puts
bookSummary of Ottolenghi Simple
Paul Mani
bookDan neem je toch gewoon een nieuwe : over mensen en dieren, leven en dood
Antoinnette Scheulderman
bookHersenschorsing
Margôt Ros, Jeroen Kleijne
audiobookbookKnap voor een dik meisje
Tatjana Almuli
audiobookbookOns geld is stuk : En waarom bitcoin de oplossing is
Peter Slagter, Bert Slagter
audiobookbookThe Magic of Reality: How We Know What's Really True
Richard Dawkins
bookPray and Grow Rich
Catherine Ponder
audiobookDe meeste mensen deugen : Een nieuwe geschiedenis van de mens
Rutger Bregman
audiobookThe Demon of Unrest : Abraham Lincoln & America’s Road to Civil War
audiobookBitcoin en andere cryptovaluta : Hoe je dacht te laat in crypto te stappen maar succesvoller werd dan mensen die dit boek niet lazen
Gert-Jan Lasterie
audiobookbookDe aarde zal weer vruchtbaar zijn : verhalen van landbouwpioniers
Ellen Winkel
book