Ze moesten onderduiken, leefden in angst omdat hun ouders deelnamen

aan het verzet, ze hadden foute ouders, of waren kind van een Duitse soldaat;

in Oorlogskinderen tekent Coen Verbraak de verhalen op van mensen

die als kind de oorlog hebben meegemaakt en die hun leven lang met de

schaduw van de bezetting hebben geleefd. Verbraak vertelt over hun oorlogservaringen,

maar beschrijft ook hoe die belevenissen in hun verdere leven

een rol hebben gespeeld. Werden ze door het verleden achtervolgd? Spraken

ze erover met hun kinderen, of werd de oorlog juist verzwegen? Speelt het

oorlogsverleden weer op nu ze ouder worden? In Oorlogskinderen vertelt

Coen Verbraak het verhaal van onze ouders en grootouders, het verhaal van

een uitzonderlijke generatie.