De afgelopen honderdvijftig jaar is door verbeterde gezondheidszorg, voeding en leefomstandigheden de gemiddelde levensduur van de mens blijven stijgen. Een leeftijd van honderddertig jaar moet mogelijk zijn. En mensen willen altijd meer.
Tienduizenden jaren heeft de evolutionaire gulheid waarmee de natuur diversiteit bevordert ervoor gezorgd dat de overlevingskansen voor de mens maximaal zijn. De invloed van de mens op zijn omgeving is de laatste eeuw echter zo groot geworden dat menselijke aanleg steeds vaker uit de pas loopt met de omgeving waarin we leven.
In Overleven onderzoekt Ivan Wolffers waarom de mens onder alle omstandigheden overleeft, en waarvan dat ten koste gaat. Het is een pleidooi voor kwaliteit in plaats van kwantiteit, voor diversiteit bij mens, plant en dier, en voor biologische realiteitszin.
Overleven vloeit voort uit Wolffers’ jarenlange werkzaamheden als arts en antropoloog, en is mede geïnspireerd door zijn joodse familiegeschiedenis en zijn ervaringen als kankerpatiënt.