Typisch puriteinse diepteboring over een belangrijk onderwerp
De puritein John Preston (1587-1629) gaat in dit boek heel diep in op de bekering van Paulus zoals die in Handelingen 9 beschreven staat. Op typisch puriteinse wijze behandelt hij een drietal stellingen die uit de bekering van Paulus naar voren komen.
Ten eerste laat hij overtuigend zien dat verootmoediging of berouw een noodzakelijke voorwaarde voor de bekering is. Hij somt hierbij middelen op om geestelijke ootmoed te verkrijgen en geeft kenmerken om te weten te komen of de lezer ootmoed bezit.
Vervolgens toont Preston aan dat de zonde een bitterheid is. Hij doet dit op een heel praktische manier, die niets aan actualiteit heeft ingeboet. Hij geeft zestien motieven om het zondigen op te geven.
Preston sluit het boek af door te beschrijven dat Christus uitnemend genadig is en niemand wegstuurt die tot Hem komt.
