‘Het is pas nieuws als het in De Telegraaf heeft gestaan.’ De krant kon zich die arrogantie veroorloven. Decennialang was De Telegraaf een onaantastbaar bolwerk en veruit de grootste krant van Nederland, op papier én op internet. De krant leek geld te drukken, financieel kon het allemaal niet op.
Toch raakt het bedrijf de grip op zijn toekomst kwijt. Er komen scheuren in het zelfvertrouwen als blijkt dat de geur van geweest niet meer gelijk is aan de geur van succes. Er ontstaat paniek. Alles mislukt, van de zondagskrant tot maniakale overnames zoals Hyves. Alle energie gaat naar binnen in plaats van naar buiten, waar de wereld sneller verandert dan ooit. De krant bepaalt niet langer het gesprek van de dag en verliest het contact met de lezer. Het bedrijf komt in commerciële en financiële problemen en moet in 2017 gered worden door de Belgische uitgever Mediahuis. Daar gaat een hevige en grimmige machtsstrijd met John de Mol aan vooraf die het bedrijf intern verscheurt. De CEO blijkt niet loyaal aan de Telegraaf Media Groep en wordt ontslagen.
Waar ging het mis? Welke afslagen werden gemist? Welke krachten speelden een rol in de tragische neergang van het trotse arrogante geel-blauwe nieuwsbolwerk uit Amsterdam? Is het bedrijf nog te redden?
