De coronapandemie ging leiden tot nieuwe inzichten over hoe omgaan met de wereld rondom ons. Dat was toch de wens, door veel mensen uitgesproken. Als huisarts met bijkomende opleiding in de homeopathische geneeskunde, was mijn hoop in het bijzonder gericht op de invoering van een inclusieve geneeskunde. Had de crisis niet duidelijk gemaakt dat er tegen limieten gebotst werd? De deur bleef echter gesloten. Tot wat het gebrek aan openheid in het debat geleid heeft, kunt u lezen in het boek dat u nu in handen heeft. Voor veel mensen is het dominante denken naar de homeopathische geneeskunde toe, alsook naar de wetenschappers die kanttekeningen plaatsten bij het gevoerde beleid, uitgemond in een nachtmerrie. Verzuim.