Weergaloze nieuwe gedichten van een bekroond dichter

Miriam Van hee publiceerde haar eerste gedichten in 1978. Met

haar debuut het karige maal was het kristalhelder dat dit het

begin zou zijn van een meesterlijk dichterschap. voor wie de tijd

verstrijkt is haar negende bundel en nog steeds en opnieuw weet

ze de lezer te laten samenvallen met de wereld die ze beschrijft:

‘je bent stil in het bos als je paddenstoelen zoekt, je hoort het

liedje van de vinken, een onbetrouwbare wind speelt in de kastanjebomen’.

In heldere ritmische zinnen deelt Miriam Van hee alledaagse

observaties, en ze weet door haar woordkeus en verdeling van

de dichtregels een grotere waarheid aan het licht te brengen.

‘Ze balanceert op het koord tussen het zegbare en het onzegbare,’

schreef Luuk Gruwez over ook daar valt het licht, ‘opdat alles

zou worden onthouden, moet het eerst worden gezien. Er is een

dichter van dit kaliber nodig om hiervoor alvast onze ogen te

openen.’