alt er liksom linjer, men kjennest som ein stabel, nei, som ein haug, ein haug av tid og ting, og kor i alle dagar skal eg gjere av det.
<span style="color:black">Ein eg-person som ikkje likar Ä planlegge bur i eit hus som ho snart mÄ flytte ut frÄ, og jobbar i ein jobb i byrÄkratiet som ho har tenkt Ä slutte i, i ein by som ho ikkje har vokst opp i. Enn sÄ lenge gÄr ho pÄ jobb, gÄr rundt i byen, handlar pÄ Kiwi, ser ut pÄ hagen, snakkar med sin gamle ven, legen Peter, og lar seg distrahere av det som ellers skulle dukke opp.</span>