'Ook op internet begeef ik me op terreinen die ik voorheen altijd angstvallig heb gemeden, sites met als doelgroep ouderen en gepensioneerden. Ja, ik ben de ontkenningsfase voorbij en sta open voor alles.'
Wanneer Maarten met pensioen gaat, begint dat helaas niet al te goed: zijn afscheid valt volledig in duigen en op de eerste dag verliest hij ook nog zijn bril. En na de eerste paar weken in een gelukzalige vakantiestemming te hebben verkeerd, doemen steeds vaker de zogenoemde 'eindfasegevoelens' op. In een verwoede poging dit te bezweren, plant hij zijn dagen vol met activiteiten: cursussen, vrijwilligerswerk, filmfestivals, beurzen, reisjes in binnen- en buitenland en een heleboel meer. En al gaat niet alles van een leien dakje, naarmate het jaar vordert, beginnen zich de contouren af te tekenen van een nieuwe structuur als pensionado - en die is lang zo slecht nog niet.
Maarten beschrijft zijn eerste roerige jaar als pensionado aan zijn inmiddels overleden vader. De ontgroening van een eerstejaars gepensioneerde is een herkenbaar, humoristisch en ontroerend relaas over het gevreesde eerste jaar van het pensioen, waarin de band tussen vader en zoon als rode draad dient.