Kanonnenvlees is een poëtische staalkaart van hoe mensen aan elkaar kapotgaan. Soms beetje bij beetje, soms plots en overdonderend. In Kanonnenvlees verzamelt Lotte Dodion de brokstukken van een eerste schooldag, een laatste kus, een gebroken familie… en transformeert scherven tot schoonheid van de rauwere soort. Met chirurgische precisie legt ze wonden bloot en wijst u waar het pijn doet. Angst, afscheid of vluchtgedrag, haar personages zijn gewond en beschadigd, maar niet zielig. Ze dragen hun littekens als eretekens en blijven recht krabbelen. Haar gedichten zijn toegankelijk en eigenzinnig, herkenbaar en verrassend, hard en troostend tegelijk.
Kanonnenvlees gaat over vasthouden en loslaten, vallen en verrijzen. Het is een bundel waarvan u niet wil genezen.