(0)

Märchen auf Ruhrpottisch

E-book


Hömma, et wa eima inna mächtich grooßn Stadt nen Müttaken, dat saaß aahms allein in ihrn Kabüffken; et dachte drübba nach, wiese ihrn eastn Olln, dann de beidn Blaagn, nach un nach de ganze Mischpoke, un heute, au noch den letztn Froind valoan hat un getz ganz allein un valassn wäare, da se alle inz Grass gebissn hättn. Ker, da wa se abba von ganzn Heazn traurich un fing am heuln, denn voa allm schwea wa ihr der Valußt dea beidn Bengels, datse in ihrn Schmeaz darübba Gott anklaachte. Da saaß se nun ganz allein un stikkum in sich vasunkn, alz et auf eima zua Frühkiiache am bimmln hööate.