Herman Pleij (1943) studeerde Nederlandse taal- en letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam (UvA). Hij promoveerde op Het Gilde van de Blauwe Schuit. Literatuur, volksfeest en burgermoraal in de late middeleeuwen (1979; tweede druk 1983). Sinds 1981 is hij als hoogleraar Historische Nederlandse Letterkunde verbonden aan de UvA. In 1993 werd hij door de Belgische regering onderscheiden met de Francqui-leerstoel voor buitenlanders en in 2000 ontving hij een eredoctoraat van de Katholieke Universiteit Brussel. Essays van zijn hand over Nederlandse mentaliteiten en de nationale beschavingsgeschiedenis zijn verzameld onder de titels Het Nederlandse onbehagen (1991), Hollands welbehagen (1998) en Tegen de barbarij. Literatuur en stadscultuur tussen middeleeuwen en moderne tijd (1988); Middeleeuwse fantasieën over het volmaakte leven (1997; tevens vertaald in het Duits en Engels).